براساس یك تعریف علمی ، چاقی مفرط به بیمارانی اطلاق می شود كه در آن BMI فرد مساوی یا بالاتر از 40 باشد .
Body Mass Index ( شاخص توده ی بدنی ) یا BMI عبارت است از حاصل تقسیم وزن بر مجذور قد ، بطوری که وزن برحسب کیلوگرم و قد برحسب متر محاسبه شود .
عدد حاصله در افراد طبیعی بین 20 تا 25 ، در افراد دارای اضافه وزن بین 25 تا 30 ، در افراد چاق كلاس یک بین 30 تا 35 و در افراد چاق كلاس دو بین 35 تا 40 می‌باشد .
چاقی مفرط یا كلاس سه شامل افرادی می‌شود كه BMI بین 40 تا 50 داشته باشند .
افرادی كه چاقی سوپر دارند BMI انهابالاتر از 50 است .
طبقه بندی BMI :
BMI کمتر از 20 : كم وزن
20 تا 25 : طبیعی
25 تا 30 : اضافه وزن
30 تا 35 : چاقی کلاس 1
35 تا 40 : چاقی مرضی کلاس 2
40 تا 50 : چاقی مرضی کلاس 3
BMI بیشتر از 50 : چاقی سوپر
شیوه برخورد درمانی با هریك از موارد فوق براساس BMI آن ها متفاوت است .
از نظر توزیع چربی در بدن افراد چاق ، غالباً دو مدل دیده می‌شود :
گاهی اوقات توزیع چربی به صورت محیطی با ارجحیت در اندام تحتانی است كه به نام چاقی ژنیكوئید یا مدل گلابی گفته می‌شود ، و یا به صورت مركزی است و در تمام نقاط بدن با ارجحیت در شكم می‌ باشد كه به نام چاقی آندروئید یا مدل سیب تعریف می‌گردد .
بیماران چاقی كه مدل سیب باشند ، نسبت به عوارض مرتبط با چاقی مستعدترند و لذا پس از درمان جراحی ، اغلب عوارض و مشكلات ناشی از چاقی مفرط در آن ها رفع می‌گردد و پاسخ مناسب‌تری به درمان نشان می‌دهند .
اندازه‌گیری محیط دور شكم نیز حائز اهمیت است ، چنانكه در آقایان باید زیر 102 سانتی‌متر و در خانم‌ها زیر 88 سانتی‌متر باشد .
مقادیر بالای این حد و همراه بودن آن با عوارضی چون دیابت و پرفشاری خون ونیز افزایش سطح تری گلیسرید وکلسترول منجر به بروز سندروم متابولیک می گردد .
در بیش از 95% موارد از اعمال جراحی برای درمان چاقی ، سندرم متابولیك درمان می‌شود .
در بیمارانی كه بعد از یك سال از عمل جراحی هنوز سندرم متابولیك در آن ها باقی بماند این بدین معناست كه كاهش وزن در این افراد با شكست مواجه شده و ناكافی است .