این عمل در افرادی قابل انجام است كه BMI بالای ۳۵ داشته باشند وحجم ودفعات غذای مصرفی آنها زیاد باشد. بعبارت دیگر در كسانی كه مشكل احساس گرسنگی كاذب ومصرف مكررموادغذایی درنوبتهای مختلف وتغذیه بی رویه وباحجم زیاد غذا رادارند، عمل جراحی اسلیو روش بسیارمناسبی است. همچنین در افرادی كه BMI بالای ۵۰ یعنی چاقی سوپر دارند، جهت كاهش وزن مناسب تا انجام مرحله دوم عمل یعنی عمل سوئیچ اثنی عشر، ویا هر عمل مناسب دیگری این عمل قابل انجام است.

افرادی كه بیماری‌های زمینه ای نظیر كم خونی ، بیماری التهابی كرون و آسم شدید دارند و یا بیمارانی كه از داروهای ضد التهابی غیراستیروئیدی مانند ایندومتاسین استفاده می‌كنند به دلیل آنكه به زخم های حاشیه ای معده مستعد هستند، به جای آنكه تحت عمل بای پس معده قرار گیرند، بهتر است عمل اسلیو معده شوند.

دربیمارانی كه مایل به داشتن جسم خارجی مثل حلقه نیستند و از مراجعات مكرر برای تنظیم حلقه پرهیز دارند، عمل اسلیومعده انجام می شود. عمل جراحی اسلیو یا آستینی کردن معده با بریدن عمودی سه چهارم معده وخارج كردن آن ازشكم، صورت میگیرد و شكل معده به صورت یك موز درمی آید. برای منظم بریده شدن معده وپیشگیری از تنگی یا گشادی باقیمانده معده لازم است از یك سایزر یا لوله با سایز ۳۶ استفاده نمود. این بوژی از طریق دهان و توسط متخصص بی‌هوشی وارد مری و سپس معده می‌شود و در امتداد خم كوچك معده نگه داشته می‌شود. معده به طور عمودی به كمك ماشین دوخت وبااستاپلر یا منگنه های مخصوصی دوخته وبریده می‌شود درحالی که شاخه‌های عصب وعروق اصلی معده ودریچه های ورودی وخروجی آن حفظ می‌گردد. بنابراین عملكرد دریچه ها و حركات دودی معده به قوت خود باقی می‌ماند و حجم معده به میزان تقریبی ۵۰ تا ۱۰۰ سی‌سی تقلیل می‌یابد. بعبارت دیگر بخشی ازمعده كه مسئول ذخیره و انباشته شدن غذا می‌باشد ودرعین حال، هورمونی به نام ghrelin ترشح میکند و مسئول ایجاد گرسنگی و اشتها در فرداست، برداشته وحذف میشود ونتیجه آن احساس سیری زودرس و بی اشتهایی طولانی برای فرد می باشد.

در این عمل جراحی، عوارض عملهایی مانند بای پس یا مینی بای پس وجودندارد. این عوارض شامل زخم درحاشیه آناستوموز، كمبود برخی ویتامین‌ها، بروز فتق داخلی و انسداد روده، سندروم دامپینگ و... است که معمولا در عمل اسلیو دیده نمیشود. مسیر عبور غذا فیزیولوژیك وکاملا طبیعی است و تنها حجم کمی از معده برای فرد باقی میماند؛ مثلا درحد دو تا سه قاشق غذاخوری برنج ومانندآن. بدیهی است که عمل به روش لاپاراسكوپی انجام می‌شود و معده‌ برداشته شده از طریق یكی از همان سوراخهای موضع جراحی خارج میگردد. از نقاط قوت این روش آن است که در صورت عدم پاسخ مناسب به درمان، به راحتی قابل تغییر به روش‌های دیگر نظیر بای‌‌پس معده، مینی بای‌پس ونیز سوئیچ‌ اثنی‌عشر است. این عمل به لحاظ برداشت بخش عمده ای از معده كه مسئول ایجاد اشتها و گرسنگی است و ذخیره غذا در این قسمت انجام می‌شود، در كاهش وزن موثرتر از بندینگ است. میزان كاهش وزن دراین روش طی ۱ تا ۱/۵ سال پس از عمل بین ۶۰ تا ۸۰ درصداز اضافه وزن می‌باشد.